'Huilen mag'
Huilen... baby's doen het allemaal. En soms lijkt het wel een eeuwigheid te duren. Maar huilen hoort nou eenmaal bij kinderen en bij het groter worden.
Naast non-verbale communicatie en wat mooie brabbel geluidjes is huilen de enige manier voor baby's om met ons te communiceren. Door middel van de verschillende huiltjes maken baby's en
jonge kinderen duidelijk wat ze willen. Aan ons als opvoeders de taak zo snel mogelijk al die verschillende huiltjes te leren kennen.
Op de crèche vind ik het altijd een hele uitdaging om samen met mijn collega zo snel mogelijk de verschillende huiltjes van de nieuwe baby te leren kennen. Zo onderscheiden wij verschillende huiltjes:
Huitjes die eigenlijk vragen:
'Waar zijn jullie? en zijn jullie nog wel in de buurt?'.
'Ik wil graag eten en graag een beetje snel'.
'Ik lig niet lekker'.
'Help ik heb me pijn gedaan'.
'Ik wil niet alleen zijn'. En niet te vergeten:
'De nep huil', er is eigenlijk niks maar ik kan altijd even kijken of iemand me gaat oppakken'.
Hierboven somde ik even een aantal huiltjes op die ik in de dagelijkse opvangpraktijk vaak hoor en zie. Het is altijd de kunst om te kijken wanneer je als volwassen echt nodig bent voor het jonge kind en wanneer je het kind ook vertrouwen moet en kunt geven, dat hij ondanks het verdriet ook zelf in slaap kan vallen of al getroost wordt door een ander kind in zijn (speel)omgeving.
Want huilen mag en dat willen we kinderen ook leren. Instinctief zeggen we vaak: 'sssst stil maar'. Je kunt ook zeggen: 'ja, dat was een harde val, huil maar even'. Dit klinkt misschien nog een beetje onwennig maar emoties mogen er zijn en dat willen we kinderen ook gewoon leren.
Tip: Kinderen laden zich emotioneel op door aandacht. Geef volledige aandacht bij de zorg momenten zoals: eten, drinken, verschonen, bad- en bedrituelen enz. Hierdoor kan een kind beter zelf tot spel komen maar ook in slaap vallen. Wist je dat een gemiddeld kind acht minuten huilt voordat hij slaapt? Blijft hij huilen ga dan eerst heen en zet daarna een wekker op circa acht minuten. Ga pas weer heen als de wekker gaat. Voor jou als opvoeder duurt het huilen misschien een eeuwigheid maar als er niets aan de hand is is het voor kinderen van belang zelf in slaap te leren vallen.
** In dit blog is uitgegaan van een gemiddeld kind. Bij een huilbaby is de situatie anders en schakel dan hulp in waarin professionals jullie kunnen begeleiden in deze periode.
Hieronder heb ik informatie toegevoegd over het onderwerp huilen van baby's. De informatie is afkomstig van het Nederlands Centrum Jeugd en gezondheid (ook wel bekend als NCJ) en de informatie is verder ook te vinden op hun website. De volledige webadressen staan onderaan dit blog.
Definitie van huilen
Huilen kan beschouwd worden als een onderdeel van het normale gedragsrepertoire van een zuigeling. Het is betekenisvol gedrag dat een belangrijke functie heeft in de wederzijdse regulatie tussen baby en ouder. Vanuit een ontwikkelings- of evolutieperspectief is huilen vooral gehechtheidgedrag, dat wil zeggen dat het deel uitmaakt van het aangeboren gedragsrepertoire en dat het essentieel is voor het bevorderen van nabijheid van ouders of verzorgers (in het bijzonder de moeder) - vooral wanneer er iets aan de hand is (Vinger- Hoets 2011).
Normaal huilen
In de eerste levensmaanden zijn bij baby’s vergelijkbare huilpatronen vast te stellen met individuele verschillen die mede bepaald worden door de
interactie tussen de baby en zijn verzorgers. Uit onderzoek naar de prevalentie van huilen blijkt dat vanaf de geboorte de totale duur van het huilen langzaam toeneemt tot rond de
leeftijd van 6-8 weken een piek wordt bereikt die in onze samenleving gemiddeld 2-2,5 uur per dag is (Brugman and others 1999). Na deze periode neemt de duur van het huilen af tot vanaf
ongeveer 12 weken voor de rest van het eerste jaar een stabiel niveau wordt bereikt van gemiddeld 1-1,5 per dag, met een accent op de avonduren (Figuur 1) (Barr 1990). Dit vroege patroon van
huilen lijkt minder afhankelijk te zijn van de manier van verzorgen of opvoeden dan het huilen later in het eerste levensjaar (Barr 1990). Wanneer de baby 3 maanden oud is, nemen zijn
capaciteiten om op andere wijzen te communiceren toe (hij benut bij voorbeeld vaker de glimlach als sociaal contactmiddel). Het huilen wordt meer een reactie op externe gebeurtenissen
(Zeifman 2001b). Een tweede verschuiving in het huilen treedt op wanneer de baby 7 tot 9 maanden oud is. Huilen krijgt een functie in de cognitieve en affectieve ontwikkeling: baby’s huilen
dan meer in aanwezigheid van ouders en richten hun wensen en behoeften sterker op één (of meer) persoon (personen), de hechtingsfiguur (hechtingsfiguren). (Bowlby 1969/1982; Sroufe and
Waters 1976; Zeifman 2001a). Huilen wordt dan onderdeel van ‘intentioneel’ nonverbaal gedrag, zoals wijzen en kijken.
*Bron: NCJ
Lees ook over: excessief huilen:
Functies van huilen en hypothesen over de oorsprong van excessief huilen
Oorzaken van excessief huilen-Aanbevelingen
Nederlands Centrum Jeugdgezondheid
